martes, 23 de noviembre de 2010

Hai dereito(s)??

Durante esta semana cúmprese o vinte aniversario da Convención sobre os dereitos dos nenos, e nos medios de comunicación bombardéannos con noticias sobre o tema.
Sempre que chega o día mundial sobre x tema todos nos acordamos e ao dia seguinte como di o refrán " Acabouse o día acabouse a
 romeria".Pero neste caso máis que en ningún outro todos os días deberiamos acordarnos deste tema e seguir loitando para que asi todos os días poder celebrar unha vitoria: poder celebrar que non mais nenos vivan na miseria, que non mais nenos se morran de fame, que non sexan nunca máis explotados, que todos poidan xogar e ser felices...
Hoxe que todos falan sobre os avances que conseguen as ONG's neste tema, eu pregúntome se hai dereito a que isto siga acontecendo. Por que en moitas ocasións xiramos a cabeza á crua realidade coma se ó non o ver non estivese a suceder, evitando así que o que vemos nos faga dano. Non obstante eu denominaríao como un acto de covardía e egocentrismo por que por moito que intentemos obvialo isto é unha realidade e cada día seguirán morrendo nenos de fame mentres aquí, no que chaman o primeiro mundo, a obesidade infantil vai en aumento.

Simplemente é a miña reflexión...

lunes, 15 de noviembre de 2010

¿Qué es la educación?


La palabra EDUCACION, significa etimológicamente "guiar" o "extraer" dependiendo del sufijo latino. Por lo tanto, podemos definir EDUCACION como la "acción de guiar a una persona con valores y acciones y extraer lo mejor de él al exterior para que consiga ser algo en la vida".
Educar no es solo enseñarles materias y habilidades para conseguir sacar el título básico obligatorio, sino también mostrarles, y que aprehendan valores, sentimientos, reacciones y habilidades que le permitan desarrollarse como personas y resolver conflictos en todos los entornos en los que se rodee, valga la redundancia.

viernes, 12 de noviembre de 2010

Sobre o artigo!!

Persoalmente, creo que este artigo é moi interesante, xa que informa, dalgunha maneira, que hoxe en día existen ensaios, relatos, etc, que tratan dalgún mensaxe educativo. Sobretodo céntrase en manifestar que existen temas como os sentimentos, as emocións, a autoestima, temas sobre familias monoparentais (nas que non sempre está presente só a nai), ....así pois, moitos temas máis, como o divorcio dos pais, os celos entre irmáns, as mentiras, a tímidez, ... moitos destes temas se aprecian de maneira transversal.
Ademáis, decir, que este artigo, nos dá un montón de ideas, para elexir diferentes temas nunha variedade inmensa de libros e editoriales. Sen esquecer, que nos informa de diferentes títulos de libros, dos cales poder elexir.
Persoalmente, eu decidín elexir "No te vayas...", xa que me chamou moito a atención, por tratar este sobre as despedidas.
"No te vayas..." de Kedelman, Gabriela é un conto no que despedirse das cousas, dos días, das estacións, dos obxectos... non lle gusta nada a Catalina. E este libro o conta deixando gran liberdade interpretativa ó lector para que entenda por qué hai que decir adeus. Os tres cores cos que xoga a ilustradora lle permiten mostrar unha gran diversidade de lugares e efectos sen votar de menos outros tons.
Pertence a Ed. Kókinos e o seu prezo está entre os 15 e os 20 €uros.
Por outra banda gustaríame compartir con vos dúas páxinas en concreto; unha é sobre unha biblioteca de navarra, na que aparecen unha morea de títulos interesantes...e a tedes tan só a un clik!! ; e outra e sobre unha páxina na que podedes atopar libros da literatura infantil (ClubKirico).

lunes, 8 de noviembre de 2010

O MEDO

"O medo...é un bicho peludo de cara fea, que fai que a xente peche os ollos e queira agocharse, pero cando a xente e valente e conversa con el, esta descobre que a cara del non é tan fea"

O medo e unha emoción que sentimos todos e cada un de nos cando nos topamos ca presencia dun perigo real ou imaxinario. Co paso do tempo aprendemos a controlalo e manexalo para que non nos afecte na nosa vida diaria. Hai diferentes tipos de medos e distintas categorías.
As seguintes actividades que vos presentamos son para axudarlle, aos nen@s, saber que é o medo e axudarlle a superalo.

ACTIVIDADES:

*A primeira actividade consinte en que os rapaces representen nun folio cales son os seus medos, claramente antes desta actividade explicarésmoslle aos nen@s en que consiste dita emoción. Ao rematar colocaremos aos nen@s en circulo, vendose uns a outros, e comentaremos os debuxos entre todos; explicando cada quen o seu medo e comentando os dos demais. As educadoras tamén participaremos na actividade para que os nen@s se den conta de que o medo abrangue a todo tipo de persoas e non só os nen@s.

OBXETIVOS:
-Identificar os seus propios medos.
-Coñecer que os demais tamen teñen medos.
-Conseguir que superen os seus propios medos.
-Expresar o que se pensa dos medos dos demais.
-Intercambiar experiencias.

TEMPORALIZACIÓN:

-20 minutos aproximadamente para facer os debuxos pero todo depende da capacidade dos rapaces.
-40 minutos, tamén aproximadamente para polos en común, comentar e expresar o que lle parecen os debuxos e os medos dos seus compañeiros.

*A segunde actividade vai ser o “xogo das tinieblas”. Este xogo vai sendo o escondite as oscuras, onde os nenos se deben esconder para ser encontrados polos compañeiros ante du periodo de tempo que elixiremos os educares como miremos oportuno. Tamén o podemos facer escondendo algún obxeto e eles teran que buscalo na oscuridade mediante as pistas que lle deamos.

OBXETIVOS:

-Traballar un medo en concreto”o medo a oscuridade”
-Propiciar o cambio de experiencias entre os compañeiros.
-Fomentar a relación entre os compañeiros.
-Desenvolver outros sentidos, como o tacto e o oído.
-Conseguir que superen o seu medo.

TEMPORALIZACIÓN:

Aproximadamente 40 ou 50 minutos, todo dependerá do interese que mostren os cativos, se actividade comeza a desinteresarlles, mellor acortala para que non perdan o interese, e a actividade non perda o seu fin lúdico e motivador.

*A terceira actividade que preparemos para os nen@s relacionado co medo e a seguinte: “ O que berre mais alto e mais forte, gaña”.
Poñemos música variada, pero toda con un referente común, o suspense; para que desta forma os nen@s cando escoiten esta música griten, e dependendo do medo que lles produza faranno mais alto e con forza ou mais baixo e suave.

OBXETIVOS:

-Expresar mediante o son a emoción do medo.
-Relaxar e destensar ao nen@.
-Fomentar a comunicación e a escoita entre eles.

TEMPORALZACION:
-Aproxmadamente uns 20 minutos.

*Cuarta actividade: “ O rincón do Medo” (actividade basada no samaín). Esta actividade realizaremola coa compañía dos país e nais dos nen@s, para que así tamén interveñan nas actividades que se fan para a diversión dos seus fillos.
Esta actividade estará formada por diversas actividades que son as seguintes:
-Disfrazarse relacionado co samain como por exemplo de pantasmas, bruxas/os, calabazas, etc…Estes disfraces elaborarémolos na clase con algunha axuda dos pais.
-Contaremos contos de terror elaborados polos pais que queiran participar na actividade e temén serán contados por eles.
-Taller de preparación da cabaza terrorífica, os nen@s traerán das súas casas as cabazas, e despois na clase os nen@s coa axuda dos educadores faranlle ollos, boca e tamen lles poremos pelo de lá, etc…

OBXETIVOS:

-Fomentar nos nenos o coñecemento das tradicións.
-Comunicar e expresar o aprendido na aula sobre o medo aos pais.
-Divertir os nen@s co aprendido.
-Implicar aos pais na aprendizaxe dos seus fillos.

TEMPORALIZACIÓN:

Esta actividade do rincón do medo farémolo en tres días; o primeiro faremos a decoración das cabazas que exporemos na clase, para decorala polo samaín e as poidan ver os pais.
O segundo día decoraremola clase e fabricaremos os disfraces para vestir o dia seguinte, neste caso eleximos disfrazarnos de pantasmas; o disfraz elaborarémolo con un saco blanco grande e despois pintaremoslle a cara, os nen@s, de cor blanca con olleiras.
O ultimo e terceiro día on nen@s virán vestidos de pantasmas xa da casa cos seus pais; que viran tamén disfrazados (estes non teñen porque vir disfrazados iguales aos seus fillos, poden ir do que queiran),e así faremos a sesión dos contacontos elaborada polos pais e despois os nen@s elixiran cal foi o conto que mais medo lle deu e cal foi o que menos.

CONTIDOS:

-Indentificación dos diferentes medos.
-Superación dos medos.
-Intercambio de experiencias.
-Fomentación da mellora da relación entre os rapaces e os pais dos nenos.
-Expresión do medo mediante os sons.
-Diversión dos nen@s co aprendido.
-Comunicación e exposición do aprendido.
-Implicación dos pais na aprendizaxe dos seus fillos, de que é o medo.

Por Rosa Mª Fontán e Andrea Pereira

¡Que asco!



Introducción
Planteamos esta unidad didáctica para hacer participes a los niños/as mediante diversas actividades de las sensaciones que le produce experimentar con la emoción del asco y poder compartir vivencias con los compañeros/as.
Las actividades las planteamos para niños/as con una edad comprendida entre los 2 y 3 años. Las actividades van a partir del nivel de desarrollo de cada niño/a. Para ello el educador/a debe conocer cuáles son las características comunes a este periodo. Trataremos de ofrecerle al niño/a los estímulos necesarios para construir un nuevo aprendizaje de conceptos partiendo de los que ya trae adquiridos siempre dependiendo del momento evolutivo del niño/a.

Objetivos


- Respetar a los compañeros/as.
o Valorar las opiniones de los otros niños/as.
o Valorar el turno de los compañeros/as.

- Descubrir cuáles son las limitaciones de cada uno.
o Identificar que alimentos le producen asco.
o Diferenciar los alimentos que le gustan de los que le producen asco.

- Descubrir diferentes texturas.
o Identificar alguna textura.
o Distinguir unas texturas de otras.

- Experimentar con sabores.
o Comparar olores.
o Identificar que sabores no nos gustan.

Contenidos


- Respetar las opiniones de los compañeros/as.
- Valorar el turno de los otros niños/as.
- Interesase por las actividades que se están realizando.
- Identificar los alimentos que nos producen asco.
- Identificar las texturas que tocamos.
- Valorar el material.
- Participar de forma activa.

Actividades


1- Adivina a que sabe


S e colocan en platos de colores alimentos o condimentos variados, que los niños/as tendrán que ir probando. Al lado de cada plato tiene que haber tres tarjetas del color del plato con caras de: asco, indiferencia y alegría. Los niños/as después de probar el alimento del plato cogerán una tarjeta con lo que sintieron al saborear dicho alimento.
Los alimentos escogidos son: limón, azúcar, sal, pimienta, cacao, cebolla, manzana, ajo.
Asamblea:
Los pequeños/as tendrán que explicarle a sus compañeros lo que han sentido en cada plato, aceptando las opiniones de sus compañeros/as.
El educador/a tendrá que explicarle a los niños/as que hay diferentes gustos y que lo que a uno le resulta asqueroso al otro le puede gustar.

2- ¡¡Buff como huele!!
Los niños/as tendrán que ir destapando unos botes con distintas cosas y olerlos. Al igual que en el ejercicio nº 1 los pequeños/as tendrán que ir cogiendo la tarjeta de igual color que el bote que exprese lo que ha sentido.
En los botes habrá: comida de perros, café, canela, orégano, ajo, colonia.
Asamblea: los niños/as harán una puesta en común de la actividad.

3- ¡¡Que pringoso!!
Colocamos en unas cajas de plástico diferentes materiales. Los niños/as tendrán que meter la mano en cada una de ellas.
En las cajas habrá: pintura de dedos, lana, arena, harina, gelatina, bolitas de porespán.
Asamblea: Cada pequeño/a le explicará a sus compañeros/as como se sintió en cada caja.

Recursos:
- Recursos materiales: fueron citados en las actividades.
- Recursos humanos: 2 educadores/as.

¡¡Un cúmulo de sorpresas!!


Xustificación
 Surxe a necesidade de que nenos e nenas aprendan xa dende idades temprerás o que son as emocións básicas e como enfrontarse a elas. Por eso vamos traballar cas emocións básicas centrándonos neste caso na sorpresa. Aproveitaremos tamén a ocasión para traballar outros aspectos como a motricidade.

Obxetivos
- Ensinar o concepto de sorpresa e saber identificala.
- Educar a percepción e representación das emocións.
-Diferenciar os diferentes tipos de sorpresa.
Actividades
  • Quecemento:
Dispoñeremos ós nenos e nenas da aula en circulo, e deberán representar a cara universal da sorpresa ( Previamente nunha sesión inicial xa se lle terán explicadas as emocións) ó compañeiro da esquerda seguindo o sentido das agullas do reloxo. Na segunda volta comezarán facendo unha cara e os compañeiros deberán intentar identificala
  • Parte central da sesión:
Previamente dividiremos a aula en rincóns
Rincón da caixa sorpresa
Os nenos deberán meter a man nunha caixa da cal non saben o seu contido, tras esto transmitirán cal é a súa sensación de sorpresa se lles pareceu agradable ou desagradable.
Rincón da auga de cores
Os nenos botarán nuns vasiños cheos de auga colorantes de diferentes cores sorprendendose ó ver como esta cambia de cor.
Rincón do efecto bolboreta.
Prepararemos un pequeno circuito onde os nenos poderán contemplar o que sucede cando cae a primeira peza deste.
Rincón das temperaturas.
Os nenos pasarán en ringleira por unha mesa onde hay catro barreños os tres primeiros terán auga a temperatura ambiente e o ultimo deles auga xeada levando asi unha sorpresa ante a nova temperatura.
Rincón dos gustos
Daraselle a cada neno un zume de laranxa no que se lle engadiu unha culler de sal. Sorprenderanse o ver que o sabor non era o esperado.
  • Relaxación.
Dispoñeranse os cativos sentados no espacio e as educadoras representaremos un conto no que faremos cambios de voces e vestuario para representar os diferentes persoaxes.
  • Fase de expresión.
Nesta parte daremoslle os nenos diferentes materiais ( papel, plastilina, pinturas, cartulinas...) e deberán representar que é para eles a sorpresa, ó finalizala envolveranno e facendo unha especie de amigo invisible agasallarán ó compañeiro que lles tocou.

Recursos
Materiais funxibles:
 Follas de cores, pinturas, pegamentos, papel de envolver, plastilina, lazos, vasos, caixas de cartón e papeis de diferentes texturas ( papel de seda, cebola, pinocho...).
Outros materiais
Osos de peluche, auga, zume de laranza (ou outro zume), sal, culleres, vestiario vario para a representación (sompreiros, de diferentes tipos, gafas e asubío).



Por:
 Marta Bóveda Ferreiro
 Raquel Pais.

La Tristeza



1-
Introducción

Es necesario trabajar las emociones en el aula al igual que conocimientos como son las matemáticas, ciencias, lenguaje... ya que de esta manera se refuerzan las habilidades emocionales y afectivas para en un fururo formarnos como personas. Vamos a trabajar la tristeza, importante emoción ya que sin ella tampoco reconoceríamos la alegría.


2-Actividades

Para trabajar la tristeza se nos ocurre hacer un video-forum donde vamos a ver la película de bambi. Durante la película los niños permaneceran atentos ya que visualizaran dibujos que a estas edades les gustan, escucharán música.... relacionados con la emoción a trabajar.
Aqui mostramos un pequeño video sobre la muerte de la madre de bambi en la película, que es un momento muy triste:






Después de ver la película intentaremos que los niños se empaticen con Bambi y que lo expresen en diferentes actividades:
1- Realizamos un dibujo que después pondremos en común (toda la clase) y que más tarde los colgaremos en el corcho del aula delante de unos días.

2- Nos sentaremos todos en corro, en el suelo y las facilitaremos pinturas de cara a los niños, donde tendrán que quitarse la cara con un sentimiento de tristeza, la labios, pintarnos lágrimas...

3- Todos los niños dispondrán de una tarjeta con imágenes representativas del sentimiento de tristeza, por un lado y por el otro, tendrán una imagen de alegría.
Se les pondrán a los niños varias músicas y según crean que es música alegre o triste, enseñaran la tarjeta con la cara de la imagen de lo que les parezca oportuno.


3- Objetivos

1- Reconocer emociones básicas, en este caso la tristeza.
2- Educar las emociones
3- Diferenciar dos emociones opuestas: Trsiteza y alegría
4- Desarrollar la capacidad de atención
5- Saber reconocer en la otra persona la expresión de tristeza


4- Contenidos

1- Reconocimiento de las emociones
2- Educación de las emociones
3- Diferenciación de dos emociones opuestas
4- Desarrollo de la atención



Realizado por: MaNu y Lupe

EL ENFADO


Siendo el enfado una de las emociones básicas la trabajaremos con niños de 3-4 años, utilizando 2 sesiones de 20 minutos, divididas a su vez en dos partes de 10 minutos.

Previamente ambientamos y preparamos el aula: colgamos caretas enfadadas, separamos el espacio en zonas: zona audiovisual, de dibujo, de representación y de relajación.

Las actividades serán realizados por orden:

1ª SESIÓN.

1º. Sentaremos a los niños/as en el suelo delante del televisor.

2º. Les mostraremos caras de enfado y ellos tratarán de diferenciar el grado de enfado en ella.

2ªSESIÓN.

1º. Se le plantearán distintas situaciones donde el resultado final sea un enfado. Proseguiremos en la zona de representación con la actividad correspondiente (juego gestual).

2º. En la zona de relajación aprendarán a controlar la emoción por medio de la respiración.


OBJETIVOS

- Saber reconocer y expresar el enfado.

- Desarrollar la capacidad de canalizar y serenarse en el enfado.


CONTENIDOS

-Estrategias para expresar el enfado.

-Control de su emoción para que sepa actuar ante ella.


ACTIVIDADES

1ª Sesión:

1. Visualizarán escenas breves y sencillas de películas donde el niño identificará porqué se enfadan los personajes.

2. Se le mostrarán caras de enfado y el niño/a tendrá que decir si están muy enfadas o poco enfadadas.

2ª Sesión:

1. Plantear diferentes situaciones en las que el resultado final sea un enfado, que tendrán que representar con el dibujo de un rostro. A continuación harán muecas y gesticularán manifestando el enfado.

2. Tumbados en colchonetas iniciaremos ejercicios de relajación empleando la respiración con música de fondo.


MATERIAL

- Películas infantiles, folios y lápices, colchonetas, música relajante.
Elaborado por: Ana, Chus, Adela.

A tristura



Que é a tristura?

A tristeza e un sentimento, unha das moitas emocións humáns normais, ou estados de ánimo que temos todos. É a emoción que sentimos cando perdimos algo importante, cando nos decepcionou algo ou cuando ocurriu algunha desgracia que nos afecta a nos ou a outra persoa. Cando estés triste, é posible que teñas gana de chorar, e as veces che resultará difícil contelas bágoas. Pero probablemente o feito de chorar axudarate a sentirte mellor.

A finalidade das actividades propostas a continuación será para nenos dunha idade de 4-5 anos. O "obxetivo principal" constará de que os nenos/as empléen dalgunha maneira a emoción de tristura a través dos diferentes exercicios e se den conta do seu verdadeiro significado.



Actividades

Debuxo: A proposta é que os nenos/as se debuxasen nun folio cunha cara triste, moi triste, e pola outra parte do folio, todo o contrario, cunha cara feliz, moi feliz. Unha vez feito isto, utilizalo debuxo coma se fose unha careta e preguntaráselles cal é a cara que máis lle gusta, con cal se senten mellor ou cal cren que e mellor, cal prefiren, con cal se identifican habitualmente...

Canción: A intención e que coa intervención dos nenos/as, se chegue a bailar unha canción sobre emocións para subilo ánimo a modo de interpretación e expresión coa súa cara e o seu corpo.


Si tú estás feliz, túdebes aplaudir.(clap, clap)
Si tú estás feliz, túdebes aplaudir. (clap, clap)
Cuando te sientes contento,
En tu rostro está el refl ejo. (sonríe)
Si tú estás feliz, tú debes aplaudir. (clap, clap)

Si te sientes triste, tú debes llorar (“boo hoo”)
Si te sientes triste, tú debes llorar (“boo hoo”)
Cuando te sientes muy triste,
En tu rostro se percibe (pon una cara triste)
Si te sientes triste, tú debes llorar (“boo hoo")

(...)



Esta canción podédela atopar completa na seguinte páxina, fai "clik aquí" , na que tamén explica que os nenos con estas cancións, comezan a simular, descubrir e estimular a expresión das súas emocións, emplear novos términos, coordinar os seus movementos..


Representación: Mandamos aos pequenos/as esparcirse por toda unha aula de forma ampla e o que queremos conseguir e que expresen co seu corpo o que se lles veña a cabeza a través da música. Unha vez todos ben separados comezaremos cunha pouca de música moi lenta, triste, como melancólica coa que os nenos deberán camiñar dunha maneira lenta, como se lle
pesasen os pes ao camiñar, cunha expresión da cara triste..; e pouco a pouco iremos cambiando a música, aumentando o ritmo, con letras mais alegres, para que os nenos cambien as súas expresións. Deste modo verán dunha maneira mais positiva o feito de estar felices e deixar un pouco de lado o verse triste.

Lectura: Outra das actividades e a de contarlles un conto no que se vexa reflexada a emoción de tristura e no que o estar triste sempre ten un motivo polo que estalo e que dun xeito ou doutro sempre se pode solucionar e buscar de novo a alegría e a felicidade. Neste conto ("clik aquí")
pódese observar como o estar triste ven por un motivo e que se se deixa axudar todo se pode solucionar.



Obxetivos:
Recoñecer e experimentar os novos tipos de emocións.
Desenvolver a capacidade de representación mediante movementos corporais.
Potenciar a atención, a memoria e o pensamento.
Traballar a coordinación.

Contidos:
Coñecemento emocional.
Aumento das capacidades representativas.
Coordinación de movementos corporais.

Recursos:
Folios, pinturas, contos infantís e música variada.

Eva Álvarez y Andrea Pérez

ALEGRÍA :)

Introducción:

En la etapa de Educación Infantil, resulta de vital importancia desarrollar la expresividad del niño para favorecer más adelante posibles habilidades comunicativas y socio afectivas.
El conocimiento de las emociones más básicas (alegría, miedo, etc.) favorecerá a una mejor integración del niño y resultará efectivo dentro de su desarrollo personal. Por ello desarrollamos a continuación una Unidad Didáctica sobre una emoción que consideramos fundamental: LA ALEGRÍA.

Objetivos:

-Desarrollar capacidades lúdicas que ayuden fomentarla dentro del aula.
- Estimular el crecimiento personal del niño.
- Enseñar a: reconocerla, sentirla, expresarla y transmitirla.

Contenidos:

- Desarrollo emocional del niño/a en la Educación Infantil.
- Fomento de las relaciones interpersonales.
- Consolidación de la integración en el aula.
- Recursos educativos basados en experiencias lúdicas.

Dinámica de Trabajo:

- Preparación previa; puesta en común.
- Estructuración de contenidos y temporalización.
- Establecer resultados hipotéticos antes del inicio.
- Análisis y valoración de las distintas conductas del niño.

Actividades:

- Una sesión de Riso terapia: Los niños se colocarán en forma de “U” y cada uno en una colchoneta individual de forma que todos vean al monitor que realice la actividad. Con estas actividades pretende conseguir que los niños/as experimenten la sensación de alegría a través de la risa. La duración de esta sesión será de 1 hora. 40 minutos la actividad y los 10 minutos restantes de relajación, utilizando cuentos y música relajante de fondo.
- Actividades plásticas con música: Ponemos cartulinas grandes sobre las mesas para que los niños con sus manos llenas de pintura utilicen su imaginación. De fondo pondremos canciones infantiles divertidas. La duración de esta actividad va a ser de 20 minutos.


- Mini teatrillo con títeres: Se dispondrán los niños sentados en forma de “U” de frente al guiñol. Se harán grupos de 4 niños/as y cada niño/a elegirá un títere. Cada grupo tendrá que representar una historia relacionada con el tema que proponga la educadora. Esta actividad durará 1 hora.

- Baile con canciones infantiles: Esta actividad se divide en dos partes. La primera será dirigida por la educadora y la segunda será libre. En esta, los niños/as podrán realizar sus bailes más divertidos y preferidos.

- Ritmas y trabalenguas: Una vez que los niños estén en forma de “U”, la educadora se sentará frente a ellos/as y leerá ritmas y trabalenguas sencillos que los niños/as repetirán. Los trabalenguas implicarán cierta dificultad de pronunciación, para que al decirlos se creen situaciones divertidas entre los niños y la duración será de 30 minutos aproximadamente.

- Películas infantiles: Shrek. Los niños se situarán cómodos frente al televisor, para pasar un rato agradable con la película. Una vez que finalice se comentará y los niños/as tendrán que hacer un dibujo sobre ella.
Realizado por: Irii y Giio.

domingo, 7 de noviembre de 2010

Contos para as emocións



Xan era un cativo de cinco anos que levaba ás costas unha mochila cargadiña de medos dende que era aínda máis cativo. Xan tiña medo ó monstro que se agochaba baixo a súa cama e ó que vivía no seu armario, ó cadelo do seu veciño, ás arañas que de cando en vez se entremeten na súa casa, a aquela boneca de cara fea que a súa irmá ten enriba da cama e a tantísimas cousas máis que se as seguiramos nomeando e puxeramos en ringleira letra tras letra poderiamos dar a volta ó mundo!


Xan sempre durmía ca luz acesa por que así os monstros que vivían na súa habitación non saían dos seu escondites. Pero cando Xan estaba a piques de cumprir os seis anos, a súa nai díxolle que xa ía sendo hora de que os seus medos se foran e que estaba a chegar ó día no que lle apagarían a luz para durmir. Xan ó escoitar a súa nai comezou a chorar, e chorar, e chorar e non deixaba de chorar! Tanto choraba que ata a súa avoa que vivía ben lonxe o escoitou e apresurouse a chamalo para saber cal era o motivo de tal alboroto. Xan sen deixar de chorar contoulle o que tanto o atemorizaba pero a súa avoa, que xa tiña moito vivido e moitos medos superados, deu ca solución!


 Claro que si!!!Xan nunca volveu ter medo porque cando algún dos monstros da súa habitación quería meterlle medo facíalle a burla botando a lingua tan fora como lle era posible. Se se atopaba no portal co can do veciño do quinto, tíñao ben fácil subir polas escaleiras áxil coma un lince. Ah!por certo o da boneca da súa irmá foi o que máis doada solución tivo en canto acabou a conversación ca súa avoa colleu uns rotuladores de cores e mudoulle a cara de tal xeito que a converteu case case nunha modelo de revista!
 E así foi como Xan deu superado todos os seus medos!



TEXTO: Raquel Pais López.

IMÁGENES: Kanija-Kanika, Gustavo Alonso Piñeiro.

Gracias Raquelhina por deixarnos ilustrar este bonito texto.

jueves, 4 de noviembre de 2010

QUE ASCOOOOO!!


El asco es una emoción básica derivada por una respuesta emocional producida por una impresión desagradable causada por algo.




La siguiente unidad didáctica está pensada para un aula de 20 niños/as de 3 años de edad.


-Actividades:


1. Les presentaremos a los niños/as una serie de alimentos ( limón, fresa, coliflor, tomate, cebolla, aceitunas rellenas de anchoa, lenguas de gato (galletas) ... ) , éstos los pondriamos en platos alrededor de una mesa para que los niños/as vayan probando, mientras las educadoras van tomando nota de sus reacciones ( si les da asco, si les gusta.. )


2. Al igual que la actividad anterior pondriamos en recipientes los siguientes materiales: harina con agua, pintura de dedos, arena, hierba, una peluca... para que de esta manera vayan tocandolos y las educadoras observen sus distintas reacciones.


3. Empleando un proyector pondriamos distintas imágenes ( intercalando imagenes desagradables y agradables ) y les pediriamos que nos fueran contando como se sienten.


Con estas actividades ademas de trabajar la emoción del ASCO, también los niños/as desarrollan sus sentidos ( gusto, tacto , vista ).


-Temporalización:

· Para las actividades 1 y 2 emplearemos el tiempo necesario para que ellos/as puedan probar cada alimento y material, y luego aproximadamente 30 minutos para intercambiar opiniones sobre como se sintieron en la actividad


· Para la actividad 3 les pondriamos cada imagen aproximadamente un minuto y después de que hayan observado detenidamente la imagen y nosotras su reacción les preguntariamos sus sensaciones sobre la imagen.



- Objetivos:

· Desarrollar el sentido del gusto, tacto y vista.

· Probar diferentes sensaciones.

· Intercambiar las distintas experiencias con sus compañeros.

· Aprender a reconocer la reacción (ASCO).

· Conseguir que los niños/as controlen sus emociones.


- Contenidos:


· Sentido del gusto, tacto y vista.

· Reconocimiento de la reacción (ASCO).

· Preparación para que los niños puedan controlar sus emociones.

· Prueba de distintos alimentos y materiales.



NURIA Y SANDRA

miércoles, 3 de noviembre de 2010

A EDUCACIÓN

Dende o meu punto de vista, a educación é unha parte moi importante da nosa vida, imprescindible quizáis; debido a que se nos falta nos limitaría socialmente porque grazas a ela compartimos as nosas ideas, cultura, coñecementos....
Eu cando penso no termo educación, diferencio entre a educación dos coñecementos; é dicir o que aprendemos ó longo da nosa vida e o termo educación refirido a saber comportarse en diferentes situacións. Ámbalas dúas son necesarias e normalmente soen aprenderse na escola e na casa.
Para min as dúas son importantes que as persoas as desenvolvan, pero paréceme imprescindible saber comportarse, xa que por moitos coñecementos que teñas se non sabes estar en diferentes situacións, non tes educación.
Por todo isto creo que é esencial que as novas xeracións estén ben educadas e que todos colaboremos para lograr este principio básico.

lunes, 1 de noviembre de 2010

Ollo a estribor!


Subín xa no blogue das lambetadas o que falamos o venres sobre o Magosto, a vosa dereita está :) 
Un click do noso interese... o poñemos tamén á dereita? Ademais... están a traballar o medo! Poñémonos en contacto?